Deze pagina is niet opgenomen in de menustructuur, en nog onder constructie. Toch heb je ze bereikt!
Ik wil ze niet verborgen houden, maar ze is nog niet af!!!
In 1993 voor de eerste keer per toeval in Entrecasteaux terechtgekomen, en sindsdien jaarlijks minstens 1 keer daar geweest. In het begin met de auto (jaja zelfs blijven slapen in de auto na een dorpsfeest), nadien met de mobilhome. In 2011 een stukje grond gekocht, een jaar moeten wachten op de bouwvergunning en sinds 2013 bezig met de bouw van onze vakantiewoning. Binnen en het overdekt terras zijn volledig afgewerkt, de tuin, de oprit en afrastering zijn deze zomer aan de beurt. Waar hebben wij al onze vrije tijd ingestoken: een vakantiewoning met 4 aparte slaapkamers met eigen badkamer, een grote living met keuken en een overdekt terras. Er is (nog) geen zwembad, want we zijn geen waterratten! Onze accomodatie is uitgebreid getest door onze Belgische buren (met in totaal 14 personen te slapen).
In 1981 ben ik met de familie voor de eerste keer in de Provence geweest. Dit was een groepsreis, georganiseerd door FTS Frantour. Met de nachttrein, de Azurexpress, rechtstreeks van Brussel Zuid naar Arles en ’s morgens afgehaald door Charly, de buschauffeur die ons gedurende een week verschillende plekjes van de Provence heeft laten zien. We logeerden in Salon-de-Provence, en van daaruit naar Aix-en-Provence, het nationaal park van Calanques, Cassus, het massief van Sainte-Baume, de Camarque, Arles, Les Baux-de-Provence, de molen van Daudet in Fontvielle
Deze reis had een enorme indruk gemaakt, in het fotoalbum met het reisverslag schreef ik als vijftienjarige: hier moet ik nog eens terugkomen.
Helaas waren de ouders niet avontuurlijk genoeg om zo ver met de auto op vakantie te gaan, zodat we de volgende jaren met verschillende georganiseerde groepsreizen andere oorden hebben bezocht.
De ouders van een kameraad hadden in Roses aan de Costa Brava een appartement. Pas afgestudeerd ben ik, samen met die kameraad, eind december 1989 naar daar gereden om daar Nieuwjaar te vieren.
De Tour de France is eigenlijk de beste reclame voor het toerisme in Frankrijk. Nieuwsgierig naar de bergbeklimmingen besloot ik in september 1990 om die bergen eens in het echt te zien. Nadien via de Route Napoleon verder naar het zuiden gereden: Castellane (nee, niet de Gorges du Verdon bezocht!!!), Nice, Monaco en hele Côte d’Azur tot Port Grimaud afgereden. Daar door het Maures gebergte richting N7 en Aix-en-Provence.
Tijdens de herfstvakantie van 1991 ben ik opnieuw op ontdekking geweest in Zuid-Frankrijk: eerst wat in de Franse Alpen, dan naar de Mont-Ventoux. Dan via de gorges du Verdon naar Bargemon. Voor het eerst vermeld ik ’typisch Provencaals dorpje’. Verder naar Seillans, waar Fred De Bruyne woonde. In een interview in Humo liet hij zich lovend uit over deze streek en dit dorpje. Ik wou dit ook wel eens zien. Van daaruit naar Draguignan, Flayosc, Salernes (‘ook weer een provencaals stadje’), Cotignac naar Barjols. Dus in 1991 voor het eerst in de buurt van Entrecasteaux geweest.
Tijdens de paasvakantie van 1993 ben ik met auto en remork, geladen met een nieuwe keuken, naar Roses gereden. Daar heb ik de oude keuken uitgebroken, en de nieuwe geplaatst. Tijdens de terugreis had ik mij voorgenomen om nog eens tot Seillans te rijden, omdat het daar zo mooi was. Vanaf Aix-en-Provence ben ik langs de route national (N7) gereden. In die tijd moest je nog door de centra van St-Maximin en Brignoles rijden. In Brignoles, aan de supermarché Casino had ik foutief voorgesorteerd. Het was er erg druk, veel mensen wilden rechts afslaan, en voor rechtdoor stonden er weinig aan te schuiven. Ik ging dus aanschuiven bij rechtdoor. Achteraf bleek dat ik rechtsaf had moeten afslaan om de N7 te blijven volgen. Met een remork achter de auto was het niet vanzelfsprekend om deze fout te herstellen. Ik ben dus rechtdoor blijven rijden, volgens de borden de D554 naar Barjols. Door de bochtige weg (D562) na Le Val reed ik niet snel, terwijl nerveuze Franse chauffeurs aan het bumperkleven waren. Ik was dit beu, en dacht de hoofdweg te verlaten door rechts af te draaien. Helaas hielp dit niet, want ook hier moest je rechtsaf draaien om de hoofdweg (D562) te blijven volgen. Dezelfde bumperklevers bleven mij volgen tot in Carçes. Na Carçes bleef ik de D562 volgen, nog steeds gevolgd door Fransen voor wie het niet snel genoeg ging. Op een bepaald moment is er de mogelijkheid om links af te slaan, richting Salernes. Ik doe dit en plots wordt het rustiger. Na enkele km in de natuur neem ik een scherpe bocht naar links en kom in een smal straatje. Na 500 meter staan lichten, want de weg wordt zo smal dat er geen twee voertuigen kunnen kruisen. Na het smalle centrum nam ik opnieuw een scherpe bocht naar links en op een rots, aan een park ligt een groot kasteel. Op tijd zag ik het wegje dat leidde naar een parking. Zo is het gekomen dat ik op zaterdag 17 april 1993 om kwart na twee Entrecasteaux heb ontdekt. Die dag ben ik er niet lang gebleven, want ik moest naar huis!!!
Tussen 16 en 23 juni 2013 ben ik richting Ste-Maxime gereden om aldaar vakantie te houden. Heenweg de traditionele weg zonder autosnelweg Metz Nancy N74 tot Neufchateau D74 tot Langres N74 tot Dijon, Beaune N6 tot Lyon en dan N7 volgen tot Montélimar, richting Mont Ventoux, binnendoor naar Manosque, Riez, Moustier Gorges du Verdon, Comps, Bargemon, Claviers, Seillans en Fayance, slapen in Seillans, Mons St-Cezaire Michelin kaarten, de groene weggetjes volgen, Grasse, Cannes (Croisette) en dan langs de kust teruggereden naar Ste Maxime, overdag weer het achterland in: Dragnuinan, Ampus, Bargemon en Seillans, St-Paul en Forêt. Kortom de streek rond Seillans verkend. Op nacht 21-22 juni geslapen aan cultureel centrum, overdag naar Bormes-les-Mimosas
Tussen 10 en 17 april 1994 ben ik weer naar Rosas geweest. Op de terugweg omgereden langs Entrecasteaux, geslapen van 15-16 april 1994.
Tussen 23 en 30 augustus 1994 richting Cote d’Azur: Gorges du Verdon, Bargemon en Seillans, Ste Maxime en streek van Entrecasteaux.
Tussen zondag 2 en donderdag 13 april 1995 naar Rosas, op de terugweg naar Bargemon en Seillans
Tussen 20 en 30 augustus 1995 weer in de streek geweest.
Tussen 29 maart en 13 april 1996 naar Roses. Op de terugweg weer enkele dagen in de Var rondgehangen.
bruine mazda
De ganse maand juli 1997 rondgereden via Oostenrijk naar Italie, de streek van Toscane, en toch weer aangetrokken door de Var, want daar ook verschillende dagen blijven hangen.
Tussen 12 en 22 augustus 1996 opnieuw naar de Var. Marc Dutroux luisteren in auto naar middengolf
in juli 1997 weer naar Castellane en Callas
Tussen 26 april en 4 mai 1997 naar Formule 1 van Roquebrune
, kwam ikben ik langs de
In de buurt van Grenoble
In die tijd maakte ik zeer gedetailleerde reisverslagen, waarbij ik bijna tot op de minuut noteerde waar ik overal was geweest.
bezienswaardigheden
petit train a pins
salernes barthelemy
sourn
close encounters van wim mertens
miraval
echo